Apneu wordt ingedeeld in 3 soorten namelijk:
1. CSAS (centraal-slaapapneusyndroom). Ademstop door te weinig prikkels vanuit de hersenen om te ademen. Oorzaken in deze categorie lopen uiteen van onbekend, hersen-, hart- en nierfalen, verblijf op grote hoogte en bepaalde medicaties.
2. OSAS (obstructief-slaapapneusyndroom). De tong  en/of andere zachte delen rond de luchtweg blokkeren de doorgang.
3. Een combinatie van beide bovenstaande vormen van apneu. Obstructief slaapapneu (OSAS) kan mogelijk centraal-slaapapneu (CSAS) helpen ontwikkelen.

Obstructieve slaapapneu (OSAS) komt het meeste voor. Voortekenen van het ontwikkelen van obstructieve slaapapneu is het steeds luider gaan snurken. 

Obstructieve slaapapneu (OSAS) wordt ingedeeld in 3 gradaties. Die gradaties variëren van een combinatie van slaperigheid overdag tot het aantal apneu-momenten per uur tijdens de nachtrust, waarbij de zwaarste telt.

Men valt in slaap tijdens de volgende situaties:
- wanneer weinig aandacht van de persoon wordt gevraagd (bijvoorbeeld bij TV kijken): licht
- wanneer enige aandacht gevraagd wordt (bijvoorbeeld tijdens een vergadering): matig
- wanneer grote aandacht vereist wordt (bijvoorbeeld bij het autorijden): ernstig

 Het aantal apneu-momenten per uur tijdens de nachtrust is:
- 5-15 momenten: licht
- 15-30 momenten: matig
- 30 of meer momenten: ernstig

Voorbeeld; valt u tijdens een vergadering in slaap en heeft u meer dan 30 ademstops per uur dan heeft u een ernstige vorm van apneu.

Apneu is het moment wanneer zachte onderdelen rond de luchtweg de doorgang blokkeren waardoor de ademhaling stokt. De tong speelt daarbij meestal de grootste rol. Zoals de tweede afbeelding laat zien, is het volume van de tong groter. De tong zakt in rust door zijn eigen gewicht naar achteren en sluit de luchtweg af. Dat uitzakken komt doordat het weefsel in rust niet is staat is zijn vorm te behouden. Dat heeft echter niets te maken met het slapper worden van het weefsel. De tong is een goed getrainde spier. Alcoholgebruik  kan apneu bevorderen. Dat komt doordat het gebruik van alcohol alle spieren inclusief die van de tong doet verslappen.

Behandeling van obstructieve slaapapneu wordt op verschillende manieren gedaan;

1. Het veranderen van leefregels zoals het verminderen van het alcoholgebruik, het stoppen met roken en het afvallen.
2. Het toepassen van hulpmiddelen zoals een kaak positionering-bitje (MRA mandibulair repositie-apparaat), slaapmasker (CPAP continuous positive airway pressure) of slaap-positietraining.
3. Het toepassen van een Chirurgisch ingreep waaronder:

• • Neuspassage verbetering. Als gevolg van een scheefstand van het neustussenschot, slijmvlieszwelling of neuspoliepen kan er een ingreep ter verbetering van deze passage worden uitgevoerd. Het doel van deze ingreep is het vergemakkelijken van de ademhaling door de neus.
  • Somnoplastiek. Door middel van hoogfrequente elektrische stroom wordt het zachte gehemelte weefsel en de huig beschadigd. Hierdoor ontstaat er gecontroleerd littekenweefsel en wordt het weefsel stijfer.
  • UPPP (Uvulo-palato-pharyngo-plastiek). Dit is een uitgebreide operatie waarbij een deel van de huig, het gehemelte en eventueel de keelamandelen worden verwijderd met als doelstelling het verruimen van de doorgang. Tegenwoordig kan dit ook met lasertechniek worden toegepast.
  • Hyoïdthyroïdpexie, ook wel hyoïdsuspensie. Bij deze ingreep wordt het tongbeen naar voren gehaald en vastgezet op het strottenhoofd.
  • RFTB (RadioFrequente Thermotherapie van de tongbasis). Door verhitting ontstaat gecontroleerd littekenweefsel in het tongbasis waardoor de tongbasis stijver wordt.
  • Kaak-osteotomie. Hierbij wordt de kaak doorgezaagd en naar voren verplaatst.
  • Tongzenuwstimulator, ook wel tong pacemaker genoemd. Er wordt onder het sleutelbeen een elektronisch apparaatje geplaatst met een sensor naar de tong. Iedere keer als de tong weg dreigt te zakken krijgt de tongzenuw een prikkel waardoor de tong naar voren beweegt en de luchtweg vrij komt.
  • Tonganker. Het inbrengen van een implantaat in de tong die ervoor zorgt dat de tong onder een bepaalde voorspanning komt te staan zodat hij niet naar achteren zakt tijdens de slaap.
  • Tracheotomie-opening. Hierbij wordt een opening gemaakt in de luchtpijp door het insnijden van enkele kraakbeenringen. Dit gebeurt via een snede in de huid in het midden van de hals, vlak boven het borstbeen. Door deze opening wordt een buisje geplaatst die ervoor zorgt  dat de snede open blijft en vergemakkelijkt de ademhaling. Deze methode wordt met grote terughoudendheid toegepast.

Er zijn veel verschillende manieren om obstructieve slaapapneu te behandelen met allen hun voor- en tegens. Sommige zijn minder ingrijpend, andere meer tot zeer ingrijpend. Een ding hebben alle behandelmethoden gemeen; ze hebben als doel de aandoening slaapapneu beheersbaar te maken. Geen van de bestaande behandelmethoden heeft als doelstelling de oorzaak van slaapapneu te herstellen.

Wij pleiten voor aanpak van de oorzaak.

Obstructieve slaapapneu kan in veel gevallen succesvol behandeld worden. Niet door het toepassen van een hulpmiddel of een chirurgische ingreep maar door het herstellen van de oorzaak wat apneu veroorzaakt. Na dit herstel kan de behandelend arts vaststellen dat er geen bovenmatige apneu's (ademstops) meer waargenomen worden en het gebruik van hulpmiddelen, zoals een CPAP niet meer nodig zijn.

Voordat wij uitleg geven over onze behandeling van apneu willen we graag eerst een aantal zaken verduidelijken.
De oorzaak dat de tong in volume toeneemt moet worden gezocht in onze dagelijkse voeding en levensstijl. Doordat wij steeds ongezonder eten veranderen de proporties van de verschillende onderdelen in ons lichaam (lichaamssamenstelling). Over een gezonde lichaamssamenstelling kun je spreken als alle lichaamsonderdelen in de juiste proporties in onderlinge samenhang aanwezig zijn. Dit is tevens een van de belangsrijkste basisvoorwaarden voor het gezond functioneren van het lichaam. In het geval van obstructieve slaapapneu nemen de volumen van de onderdelen rond de luchtweg, met name die van de tong toe. Door het toenemende volume en gewicht van de tong zakt deze, in rust naar achteren en sluit de luchtweg af wat resulteert in een apneu (ademstop). Tijdens de ontwikkeling van slaapapneu gaan de meeste mensen steeds luider snurken. Het langzaam steeds luider snurken is veelal een voorbode van het ontwikkelen van obstructieve slaapapneu. 

Obstructieve apneu wordt vaak in verband gebracht met overgewicht. Dat hoeft niet altijd zo te zijn. We zien mensen met obstructieve apneu die helemaal niet te zwaar zijn qua lichaamsgewicht.

Door de lichaamssamenstelling te herstellen en de zachte onderdelen rond de luchtweg inclusief de tong hun oude proporties weer krijgen, wordt de kans dat de luchtweg blokkeert tijdens de rust teruggebracht naar normale waarden en spreken wij niet meer van obstructieve apneu. Dit resultaat wordt bevestigd door het wederom doen van een slaaptest. Om dit resultaat te behouden is het van belangrijk dat het lichaam niet meer in de hoedanigheid wordt gebracht dat apneu kan optreden. Hiervoor is het aannemen van een gezond voedingspatroon van groot belang.

Obstructief slaapapneu kan in veel gevallen succesvol behandeld worden. Zonder hulpmiddelen en zonder operaties.

Wil je weten wat wij voor jou kunnen betekenen?

Neem vrijblijvend contact met ons op. Wij nemen de tijd voor jou, informeren je uitgebreid en kunnen jou een goed beeld geven van alle aspecten van een behandeling en het beoogde resultaat.